
Korte informatie over het boek
Je leest in het begin een stukje cursief gedrukte tekst over een jonge man die in een huis van zijn neef in Loosdrecht mag wonen. Hij is dus niet de eigenaar van het huis en een Porsche die in de garage staat is niet van hem. Je leest steeds zulke kleine stukjes over die jongeman. Later wordt het je duidelijk dat het Leon is. Amber kan niet geloven als ze van haar overleden tante Fien ineens een erfenis €30.000 krijgt. Ze wilt dat met Liz een bedrijfje opstarten waarin ze kleding verkopen. Die gaan ze uiteraard tante Fien noemen. Terwijl zij het vieren komen ze Leon tegen. Liz laat ze alleen en gaat naar huis. Amber en Leon vieren verder. Het gaat helemaal goed tussen hun en hij laat Amber zijn ooms huis zijn en rijdt in zijn Porsche. Maar hij vertelt haar dat het allemaal van hem is. Als Djawad hem later ontmoet vertelt hij al dat er iets mis is met Leon. Liz kan helemaal niet stuk van het erfenis. Nu hoeven Amber en zij niet te lenen bij de bank. Intussen wilt zij heel graag samenwonen met Djawad. Ze kan haar geluk niet op als hij het eindelijk doet. Ze gaan samen meteen een huis bekijken. Bij de 2de huis is het raak en ze huren hem. Maar ze gaan er nog niet in wonen. Ze is overtijd en denkt dat ze zwanger is. Ze vertelt het Djawad en ze wilt een morning-afterpil nemen. Maar die zegt dat zij zich geen zorgen hoeft te maken. Ze kan toch niet zwanger worden denkt hij. Maar zij weet dat niet. Djawad is onvruchtbaar, tijdens ze vlucht uit Iran is hij geopereerd aan zijn ballen. De dokter toen zei dat hij onvruchtbaar was. Als ze dan toch zwanger wordt gelooft hij niet dat het kind van hem is en neemt hij aan dat het van Joe is, zijn beste vriend. Hij schopt hem het huis uit en maakt het uit met Liz. Joe heeft geen dak op zijn hoofd meer en gaat bij de meisjes logeren. Djawad komt erachter en hij denkt dat ze nu een gezin worden. Ondertussen moet hij wel van zijn nieuwe woning af. Hij heeft al geld betaalt en krijgt het niet meer terug, dus hij bestluit het te verhuren. Liz heeft het zelfde gedachten met Joe. Djawad is er eerder met zijn huurster. En ze zoenen elkaar, maar Djawad wilt niet verder. Liz ziet alles gebeuren van buiten en denkt dat Djawad vreemd is gegaan. Hoe kan hij anders zo snel een vriendin vinden. Liz besluit om met Amber op vakantie te gaan. Ze krijgt heimwee en besluit om later naar huis te gaan. Maar ze krijgen een cadeau van een man die ze daar hebben leren kennen. Op het vliegveld komen ze achter dat ze helemaal niet hadden gevraagd wat er in het pakje zat. Het kon drugs zijn, je weet maar nooit. Maar ze hadden geluk, het was gewoon een echte cadeau. Liz heeft besloten dat ze niet voor een baby kan zorgen alleen, ze gaat abortus plegen. Op de zelfde dag komt Djawad in het ziekenhuis. Hij had de laatste tijd last van opgezwollen ballen en is bij de dokter geweest. Daar komt hij achter dat hij toch vruchtbaar is en kan niet wachten om het Liz te vertellen. Maar als hij haar ziet vertelt zij dat ze abortus heeft gepleegd. Hij vertelt haar dan het hele verhaal. Zij wilt hem niet geloven en denkt er over na. Maar het kan niet zijn hoe het was tussen hem, ze was hun baby verloren en hij komt nu pas terug. Amber gaat met Leon op vakantie, ze is super verliefd op hem. Maar hij heeft dan veel geld nodig en hij leent het van haar met de belofte om het terug te geven. Ze komt erachter dat hij een vlucht heeft geboekt naar Nairobi, maar één kaartje. Ze bedenkt een smoesje dat haar familielid ernstig ziek is. Ze gaan snel terug naar Nederland, maar hij komt erachter en slaat haar neer en laat haar achter in de auto. In Nederland is de zoektocht naar Amber gestart. Djawad is met zijn broer naar diens baas huis gegaan en hij komt erachter dat het Leon huis is. Hij vertelt alles meteen aan zijn broer en aan Liz. Ze komen erachter dat Leon een psychopathische familielid is van de baas van Djawads broer. De zoektocht naar Amber wordt gestart, want ze is nu in grote gevaar. Ze wordt gevonden, maar het is voorbij. Haar erfenis is gestolen. Gelukkig niet alles maar het grootste deel daarvan. En Leon is gelucht. Daar wordt hij bijna opgepakt door de politie, hij wilt ze omkopen maar de politie zien hoeveel geld hij heeft. Ze schieten hem dood en nemen het geld zelf mee.
Over de hoofdpersonen
Amber, Liz, Djawad en Leon zijn de hoofdpersonen. Amber is een goedgelovig 20 jarige vrouw die op de modeacademie zit. Ze heeft nooit echt een serieuze relatie gehad tot ze de charmante Leon tegenkwam. Leon is een bedrieger en zelfs een psychopaat. Liz is Ambers beste vriendin en heeft al 3 jaar een relatie met Djawad. Zijn vader is een Iraanse vluchteling. Hij wordt boos als Liz telkens begint over samenwonen en kinderen. Djawad weet uit zijn verleden dat hij onvruchtbaar is en je voelt dat hij graag kinderen wilt met Liz. Liz houd ontzettend veel van Djawad. En ze is blij dat Amber eindelijk iemand voor zichzelf heeft gevonden. Ze snap steeds niet waarom Djawad boos wordt al het onderwerp kinderen ter spraken wordt gebracht. En waarom hij niet samen wilt wonen. En als het eindelijk gebeurt wordt ze een beetje bang. Als Amber in gevaar komt, lees je wel dat ze veel om Amber geeft. Ze is erg bang voor wat er met haar gaat gebeuren. Maar ze zal Djawad niet zo snel vergeven. Dus ze heeft wel een sterk karakter.
Wat is mijn mening over dit boek
Ik vind het een heel mooi boek. Alles wordt mooi vertelt en het is ook nog spannend. De liefde in het boek wordt zo goed vertelt dat je zelf gewoon een beetje die liefde voelt. Het verhaal zou zo in het dagelijks leven kunnen gebeuren. Ik vind dat een boek dan al heel mooi is. Met zulke boeken kun je helemaal mee in het boek, waardoor je het zo snel mogelijk wil uitlezen.

Korte informatie over de schrijver
Carry Slee werd in 1949 in Amsterdam geboren. Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar in Utrecht en werkte ze een aantal jaren als lerares Drama in het voortgezet onderwijs. In 1988 debuteerde ze in het kindertijdschrift Bobomet verhalen over Keetje Karnemelk. Haar eerst boek, Rik en Roosje, een voorleesboek voor jonge kinderen, verscheen in 1989. Daarna volgden algauw meer jeugdboeken. In 1999 schreef Carry het Kinderboekenweekgeschenk Bikkels. In de jaren erna ging ze ook voor oudere kinderen schrijven. Haar 12+ boeken werden razend populair. In haar boeken maakt Carry Slee onderwerpen als discriminatie, drugs en pesten inzichtelijk en bespreekbaar voor jongeren en dat werd zeer gewaardeerd door de doelgroep, gezien de vele nominaties en prijzen die ze voor haar boeken ontving (zie rechts van dit artikel een overzicht van alle prijzen). Na ruim tien jaar verschijnt er op 9 september 2015 weer een nieuwe jeugdroman: Kapot. Onder het pseudoniem Anne Mileau schreef Carry Slee een drietal kinderboeken die qua stijl en onderwerp afwijken van haar andere boeken: Haas en Kip, Anne en De verborgen prins. Deze boeken werden echter lang niet zo succesvol als de boeken die ze onder haar eigen naam publiceerde. Met Moederkruid (2001) debuteerde Carry als schrijfster voor volwassenen. Dit boek werd hetzelfde jaar nog genomineerd voor de NS Publieksprijs. Moederkruid vormt samen metDochter van Eva (2002) en De toegift (2005) een autobiografisch drieluik. In totaal heeft Carry nu zes volwassenenboeken geschreven. Na De Toegift verschenen Ooggetuigen (2007), Mam, je wordt oma! (2010) en Strijken (2013). Na zich een aantal jaren te hebben gericht op boeken voor jongeren en volwassenen, keert Carry in 2008 terug naar de jeugd met haar populaire serie Dat heb ik weer (10+). Van deze serie zijn inmiddels vijf delen en een testjesboek verschenen. De hoofdpersoon Britt spreekt vooral meisjes enorm aan, vanwege de herkenbare problemen die zij doormaakt. Deze gaan veelal over verliefdheid, vriendjes, beste vriendinnen en roddels. In 2009 richt Carry zich op een nieuwe doelgroep: in dat jaar verscheen Bangkok boy, Carry’s eerste boek voor middelbare scholieren en studenten. Daarna volgen algauw meer 16+ boeken van haar hand: Fatale liefde (2010), Joël (2011) en Brainwash (2012). Carry Slee is daarmee een van de weinige auteurs in Nederland geworden die zich met succes op alle doelgroepen richt. Zeven van Carry’s 12+ romans zijn inmiddels verfilmd waaronder Spijt! , Afblijven enTimboektoe. In 2012 won de verfilming van Razend een Rembrandt Award voor Beste Jeugdfilm. Zomer 2015 zijn de audities voor de verfilming van Kappen begonnen. De film verschijnt 23 juni 2016 in de Nederlandse bioscopen. In 2010 vierde Carry Slee haar 20-jarig schrijversjubileum. Ter gelegenheid hiervan én omdat ze met haar boeken een grote rol heeft gespeeld in de leesbevordering van kinderen, kreeg ze een koninklijke onderscheiding: ze werd benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.
Maak jouw eigen website met JouwWeb